Adam å Eva

Da Adam gik rundt i Edens Haww,
da adam gik rundt i edens have
da tøtt han te Tie, han wa så jenle,
da tøtt han til tie han var så jenle
men så fæk han en Daw en stue Gaww,
men så fik han en dag en store gave
-de wa Ewa, å hun wa så mild å så venle.
de var ewa og hun var så mild og så venle


De Siibjen, hun koost, wa godt giwwen ud,
de siibjen hun koost var godt giwwen ud
mæ hinnd wa no åld hans Sorre fådrøwwen;
mig hende var nu åld hans sorg fådrøwwen
den Daw, te han fæk sæ så yndig en Brud,
den dag til han fik sig så yndig en brud
vild han tænk o mæ Glee, så lænng han wa løwwend.
vil han tænk på mig glæde så længe han var levende


Mon Adam kund nenn å skjæld ud o hans Kuen?
mon adam kunne nenn og skjæld ud på hans kone
Nææj, han wa ves ålde så ufåstande.
nææj han var ves aldrig så ufåstande
A tænke, han ga hind et Køs hwæ Muen
jeg tænke han gav hendes det køs hver muen
å såå: De wa Sjow, te vi fæk hwerande!
og sagde de var sjow til vi fik hwerande

Tilbage